Otrzymywał wówczas specjalne kredyty na realizację. Jeżeli film nie zwracał później kosztów produkcji, deficyt pokrywało ministerstwo finansów z budżetu państwa. Niezależnie od „Filmowego Towarzystwa Kredytowego” filmem zachodnioniemieckim opiekowało się dwóch dostojników państwowych. Jednym z nich był minister wojny Blank, który dbał o to, żeby filmy nie próbowały przemycić poglądów przeciwnych remilitaryzacji Bundeswehry. Drugi dostojnik, Erie Pommer, działał z ramienia amerykańskiego Zarządu Wojskowego do spraw filmu. Pommer był swego czasu dyrektorem UFY, potem wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie uzyskał obywatelstwo amerykańskie. Do Niemiec wrócił jako urzędnik administracji amerykańskiej.
