„Maska pacyfizmu nie zakrywa bynaj­mniej prawdziwej tendencji filmu, którą jest przygotowanie Niemców do nowej woj­ny” („Wiener Illustrierte”). „Obok usprawiedliwienia klęski w woj­nie z ZSRR film Po obu stronach toru ma za zadanie uzasadnić remilitaryzację Nie­miec zachodnich” („Der Abend”).W latach 1951—1954 produkcja filmowa w NRF wzrosła do ponad stu tytułów rocz­nie. Finansowaniem filmów zajął się rząd zachodnioniemiecki*. Adenauer powołał ofic­jalną instytucję, która nazywała się „Filmo­we Towarzystwo Kredytowe we Frankfur­cie n. M”. Dyktatorem filmowym z ramie­nia rządu został dr Max Winkler — były współpracownik Goebbelsa.Każdy scena­riusz przed pójściem do realizacji musiał być przejrzany i zatwierdzony przez Towa­rzystwo.