Poseł komunistyczny Wil­liam Galagher domagał się zakazu wyświet­lania filmu, inny poseł lewicowy Edward Evans’ wołał z trybuny: „Film ten to sztucz­nie sfabrykowany straszak”. Rząd angielski odrzucił żądania posłów, tłumacząc się, że nie chce mieszać się do sprawy wyświetla­nia filmów. To prywatna sprawa dystrybu­torów. Jednakże największy kinoteatr Lon­dynu „Plaża” zdjął Żelazną kurtynę z ekra­nu w parę dni po burzliwym posiedzeniu Izby Gmin. Podobne demonstracje odbyły się w Belgii, Holandii, Luksemburgu, a na­wet Australii, kraju dalekim od polityki europejskiej. Oburzenie widzów europejskich było rze­czą zrozumiałą, z czego Amerykanie rychło zaczęli zdawać sobie sprawę. Zmieniono więc taktykę.