Od czasu do czasu zjawia się żołnierz ra­dziecki, obowiązkowo ubrany w futrzaną papaszę, z pistoletem maszynowym w ręku i zaczyna strzelać do Bogu ducha winnych cywilów. Na koniec warto wspomnieć o tendencjach, jakie pojawiają się w filmach NRF, wypro­dukowanych w latach sześćdziesiątych. Do­konuje się w nich „rozrachunków” z drugą wojną światową, ale są to „rozrachunki” oso­bliwe. Pojawiają się tu zbrodniarze wojenni, i to nawet nierzadko, są jednak w swych po­czynaniach osamotnieni. Naród i dzielni żoł­nierze Wehrmachtu robią wszystko, żeby ta­ką jednostkę odizolować. Chodzi bowiem zwykle o psychopatę, który raczej nadaje się do leczenia sanatoryjnego niż postawienia przed sąd.