Twórcy tego systemu uznali za bardzo ważne rozróżnienie dwóch zasadniczych rodzajów operacji, które musi spełniać centrala telefo­niczna. Do pierwszego należą te wszystkie operacje, które wiążą się bezpośrednio ze zgłaszaniem się abonentów, a więc które muszą być dokonywane bez zwłoki (używa się terminu: w czasie rzeczywistym). Takimi operacjami są na przykład: przepatrywanie, czy się abonent nie zgłasza; identyfikacja abonenta; dokonanie połączenia. Do dru­giego rodzaju zaliczono natomiast te wszystkie operacje, które co prawda decydują o jakości obsługi, ale abonenta bezpośrednio nie dotyczą, gdyż mają charakter eksploatacyjny. Jest to ogólny nadzór nad prawi­dłowością pracy centrali, badanie usterek czy przechowywanie róż­nych potrzebnych informacji o uprawnieniach i cechach łączy abo­nenckich. Operacje zaliczone do drugiego rodzaju nie są takie pilne, a niektóre z nich (na przykład systematyczne badania urządzeń) w ogóle w razie potrzeby mogą być przesuwane w czasie.