Zaczynają powstawać potężne ośrodki „sowietologiczne”, zajmujące się badaniem radzieckiego systemu społecznego, skutecznością form propagandy. Zaangażowano wybitnych spec­jalistów: socjologów, filozofów, psychologów,o  uznanej sławie światowej, wykładających w takich uniwersytetach jak Harvard i in­ne.W pierwszych latach działalności ośrod­ków propagandowych dominował wśród specjalistów od „sowietologii” pogląd, że na­leży przenosić zasady doktrynalne środkami militarnej ekspansji. „Zwolennicy tej teorii tacy jak B. D. Wolfe, C. J. Friedrich, Z. K.’ Brzeziński dowodzili — pisze Jerzy J. Wiatr w artykule »Etapy sowietologii« — że w kra­jach socjalistycznych uformował się zamk­nięty i zupełnie od wszystkich inny, odręb­ny system społeczny, którego cechą charak­terystyczną jest ogromnych rozmiarów połą­czenie terroru i indoktrynacji ideologicznej.