System taki ma funkcjonować według swych własnych praw i nie posiadać wewnętrz­nych mechanizmów, które pozwalałyby na jego ewolucję. Rzecznicy teorii »totalitaryzmu« byli więc w konsekwencji zwolennika­mi zasadniczej i nie przebierającej w środ­kach walki przeciw socjalizmowi. Głosili też »wojowniczość« obozu socjalistycznego, ata­kowali go szczególnie gwałtownie (wykorzy­stując zwłaszcza wypaczenia kultu jednostki i czyniąc z nich »immanentne cechy socja­lizmu* a nawet posuwając się do utożsamie­nia typów ustrojowych krajów socjalistycz­nych z faszystowskimi dyktaturami Nie­miec i Włoch). Szkoła »totalitarna« stano­wiła najsilniejszą i najbardziej wpływową orientację literatury »sowietologicznej« w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych; ona też najsilniej wpływała i nadal wpływa na masową propagandę antykomunistyczną, poddając jej argumenty i określając jej cha­rakter”.