Osobliwą figurą jest przeciwnik Bonda, niejaki Ernst Stavro Blofeld urodzony w 1908 r. w Gdyni (nie istniała wtedy!), syn Polaka i Greczynki, który swoją ka­rierę rozpoczął w okresie międzywojennym od sprzedawania wiadomości uzyskanych z Ministerstwa Poczt i Telegrafów. Po woj­nie Blofeld stał się przywódcą międzynaro­dowej szajki gangsterów. Następnie stwo­rzył organizację terrorystyczną Spectre, któ­ra zajmuje się wykradaniem tajemnic pań­stwowych, samolotów z bombą atomową, bogatych łupów itp. Nie warto opisywać dalej działalności tej organizacji, odnoto­wujemy jedynie, z okazji Blofelda, „pol­skie” akcenty powieści Fleminga. Jakąkolwiek postać poruszymy, łatwo za­uważyć, że anglosaski szowinizm autora ko­rzeniami tkwi w polityce. Odnosi się to tak­że do elementów mitu Bonda. Każdy prze­ciwnik, z którym walczy „agent 007”, repre­zentuje zawsze „czerwone niebezpieczeń­stwo”.