Sprawiały one, że po zażyciu zamierały w jeńcach wszelkie komórki przywiązania do systemu kapitalistycznego. Bezbronne ofiary zasypiały i można im było wpajać we śnie „Manifest komunistyczny”.Ponieważ wojna koreańska była bardzo niepopularna w Europie, Amerykanie zaczęli usilnie urabiać opinię społeczeństw krajów sojuszniczych. Za Ocean wywędrowały sze­roką falą filmy propagandowe z Żelazną kurtyną, Konspiratorem, Czerwonym Duna­jem na czele. Mimo precyzyjnie przygo­towanej reklamy reakcje Europejczyków okazały się niesłychanie gwałtowne. Obu­rzali się nie tylko ludzie o przekonaniach lewicowych. Zbyt świeża była pamięć woj­ny, kiedy Francuzi, Anglicy, Belgowie wspól­nie z Rosjanami bili się z wojskami hitle­rowskimi, aby można było wierzyć w bajki o    „czerwonym niebezpieczeństwie”.