Co prawda mógłby ktoś zakwestionować, że formy oddziaływania propa­gandowego są bardziej złożone i różnorodne, niż to prezentują wspomniane filmy antykomunistycz­ne, remilitaryśtyczne i bondowskie, jednakże trze­ba się z góry zastrzec, że niezależnie od wszel­kich powiązań z oficjalną polityką kino rządzi się także specyficznymi, sobie tylko znanymi prawa­mi. Nie da się lansować utworów, które nie znaj­dują oddźwięku u publiczności. Dlatego formy propagandy wypracowuje się na podstawie badań socjologicznych i psychologii odbioru filmów. w założeniach książki sprawa związków pomię­dzy filmem zachodnim a polityką została więc zawężona do pewnych określonych tendencji. Nie porusza się tu wszystkich wzajemnych powiązań.