Fizyczną tężyznę bohatera podkreśla zna­komicie w ekranowej wersji przygód Bonda jego odtwórca — Sean Connery. Przy całej sympatii dla aktora, trudno go posądzać o    nadmierny intelektualizm. Tak więc w obrębie utworów bondowskich nastąpiła kompromitacja dawnych, klasycznych utwo­rów kryminalnych. Tradycyjny „harcerski idealizm” został zdegradowany do poziomu cynizmu. „Bohaterstwo budowniczych kolo­nializmu” — jak pisze Turowska — zastą­piono tu nic nie liczącą się z niczym filozo­fią „comandos”. Myliłby się jednak ten, kto porównałby Jamesa Bonda do działalności bohaterów amerykańskich „thrillerów” Spillane’a. Cynizm Mike Hammera — o którym wspominaliśmy już wyżej — mieści się do­skonale w obrębie społeczeństwa amerykań­skiego, funkcjonującego na zasadach „wil­czych praw”.