Można byłoby się zastanawiać, czy precyzyjne jest wyrażenie: „związane z podłożem”, gdyż w rzeczywistości samo pod­łoże — a jest nim w tym przypadku płytka krzemowa grubości 1/4 mm — ulega w różnych swoich miejscach odpowiednim przekształceniom. Korzysta się więc z procesów dyfuzyjnych, aby wytworzyć w niektó­rych miejscach płytki obszary o wysokiej koncentracji elektronów; są to obszary, jak wiemy z rozważań o tranzystorach, typu ,,n”. Dyfu­zja służy także do wytworzenia obszarów typu „p”, a różne reakcje chemiczne i naparowywanie ścieżek połączeń wewnątrzobwodowych tworzą pewien gotowy układ, którego poszczególne fragmenty dadzą się co prawda utożsamić z oddzielnymi elementami klasycznych ukła­dów elektronicznych, ale nie da się ich już wyodrębnić.